بانک مقالات حسابداری و حسابرسی

در تحقيق حاضر با توجه به اهميت رابطه بين ريسک و بازده، تاثير ريسک عدم نقدشوندگي و عوامل نقدشوندگي شامل مازاد بازده بازار، اندازه شرکت و نسبت ارزش دفتري به ارزش بازار، بر مازاد بازده سهام مورد بررسي قرار گرفته است. در اين تحقيق از الگوي سري زماني براي يک دوره زماني از فروردين سال 1378 تا اسفند سال 1384 بطور ماهانه در بورس اوراق بهادار تهران بهره گيري شده که تمامي شرکت هاي موجود در بورس اورق بهادار را که سهام آنها حداقل 100 روز در طي حداقل 9 ماه در بورس مورد معامله قرار گرفته باشند را شامل مي شود. همچنين بمنظور کاهش همبستگي بين اين متغيرها از روش تشکيل پرتفوي استفاده شده است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد که تمامي متغيرهاي مستقل چهارگانه بر متغير وابسته تحقيق تاثير معني دار داشته اند. بدين معني كه تاثير عدم نقدشوندگي و اندازه شرکت بر مازاد بازده سهام منفي، اما تاثير مازاد بازده بازار و نسبت ارزش دفتري به ارزش بازار بر مازاد بازده سهام مثبت بوده است.

 نسخه قابل چاپ