بانک مقالات حسابداری و حسابرسی

هدف از پژوهش حاضر معرفي تکنيک تحليل پوششي داده ها به عنوان روشي مکمل براي تحليل سنتي نسبت هاي مالي است. يکي از محدوديت هاي تحليل سنتي اين است که هر گروه از نسبت ها تنها يک بعد از ابعاد مالي را نشان مي دهند و در تجزيه و تحليل صورت هاي مالي به سهولت نمي توان نتايج تحليل گرو هاي متفاوت نسبت هاي مالي را با هم تجميع کرد و در مورد کليت صورت هاي مالي نظر داد. اين پژوهش براي رفع اين مشکل، تکنيک تحليل پوششي داده ها را پيشنهاد کرد و در اين راستا صورت هاي مالي 267 شرکت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را براي دوره زماني 1384-1386 مورد تجزيه و تحليل قرار داد. نسبت ها و داده هاي مالي، 4 ورودي و 7 خروجي مدل پوششي BCC ورودي محور تکنيک مذکور را تشکيل دادند. اجراي مدل مذکور نشان داد که در ميان 267 شرکت مورد بررسي 32 شرکت داراي کارايي نسبي و 235 شرکت ناکارا هستند. در واقع اين تکنيک نسبت ها و داده هاي مالي مختلف را به يک معيار واحد و قابل مقايسه به نام «کارايي» تبديل کرد. بنابراين، مي توان نتيجه گرفت که تکنيک تحليل پوششي داده ها مي تواند مکمل خوبي براي تحليل سنتي صورت هاي مالي با استفاده از نسبت هاي مالي باشد.

 نسخه قابل چاپ