بانک مقالات علوم اجتماعی

در اين مقاله درجه توسعه يافتگي بخش فرهنگ در استانهاي ايران با توجه به 23 شاخص انتخابي فرهنگي اندازه گيري شده است. نتايج پژوهش گوياي آن است که استان تهران در ميان استانهاي کشور، به دليل شدت توسعه يافتگي فرهنگي، نسبت به ساير استانها ناهمگن است. استانهاي تهران، سمنان، يزد، کرمان، اصفهان، مازندران، آذربايجان شرقي، گيلان در گروه داراي امکانات فرهنگي و استانهاي خراسان، زنجان، چهار محال بختياري، اردبيل، مرکزي، فارس، همدان و آذربايجان غربي در گروه استانهاي نيمه برخوردار فرهنگي و استانهاي کهگيلويه و بويراحمد، خوزستان، بوشهر، هرمزگان، کردستان، کرمانشاه، لرستان، ايلام و سيستان و بلوچستان جزو استانهاي محروم از امکانات فرهنگي قرار دارند. از عوامل مؤثر در نابرابريهاي فرهنگي استانها، نبودِ فرصتهاي برابر در منابع، وجود نظام برنامه ريزي مرکزگرا و بهره گيري از الگوي توسعه "مرکز- پيرامون" بوده است. تخصيص بهينه منابع فرهنگي از پايين ترين استانها در نظام سلسله مراتب توسعه و سپس ارائه در فرصتهاي برابر منابع به عنوان دو راهبرد اساسي توسعه فرهنگي توصيه مي شود.