پاسخ به:بانک مقالات علوم اجتماعی
سه شنبه 26 اردیبهشت 1391 8:52 AM
13 : نامه علوم اجتماعي مهر 1382; 11(1 (پياپي21)):319-348. |
آنومي سياسي در ايران با تكيه بر نظر شهروندان تهراني |
رجب زاده احمد,كوثري مسعود |
جامعه ايران در دهه دوم انقلاب اسلامي (1380-1370)دو جريان نوسازي اقتصادي (سازندگي) و سياسي (اصلاحات) را پشت سرگذاشته است . اين تغييرات شتابان اقتصادي و سياسي آثار مختلفي بر جامعه ايران بر جاي گذاشته اند. به نظر مي رسد يکي از اين آثار، تشديد نابسامانيها در صحنه سياسي ايران باشد. اين مقاله با طرح مفهوم آنومي سياسي و با تکيه بر نظريه آنومي سياسي دورکيم، علل موثر بر اين وضع را توضيح مي دهد. |
كليد واژه: آنومي سياسي، بي هنجاري، انتظام اجتماعي، انسجام اجتماعي،شهروند، جامعه سياسي، دولت، قانون اساسي، فردگرايي خودخواهانه، فردگايي جمعي، عدالت،اخلاق، دموكراسي |
نسخه قابل چاپ |