پاسخ به:بانک مقالات علوم اجتماعی
سه شنبه 26 اردیبهشت 1391 8:50 AM
| 2 : نامه علوم اجتماعي پاييز و زمستان 1380; 9(پياپي 18):31-62. |
| زنان ايران مطالبات و انتظارات |
| شادي طلب ژاله* |
| * دانشكده علوم اجتماعي، دانشگاه تهران |
|
در چهار دهه گذشته، زنان ايراني شاهد تغييرات اجتماعي شگرفي بوده اند. پيش از انقلاب اسلامي، در چارچوب نظريه نوسازي و در سايه استراتژي رشد و تصميم گيري هاي سطوح بالاي مديريت كشور براي مردم (رهيافت از بالا به پائين)، تغييراتي ايجاد شد. نتيجه اين دسته از دگرگوني ها، پيدايش قشر كوچكي از زنان تحصيلكرده در جامعه اي بود كه ويژگي بارز آن را مي توان در نابرابريهاي اجتماعي- اقتصادي خلاصه كرد. در بيست سال گذشته، شاخص هاي حساس به جنسيت، پيشرفت ها و عقب ماندگيهايي را نشان مي‌دهد. تغييرات در وضعيت زنان را مي توان در دو طبقه اجتماعي جستجو كرد: 1) نخبگان؛ زنان با تحصيلات دانشگاهي، غالباً شاغل و روابط اجتماعي گسترده تر و 2) توده زنان سنتي؛ اغلب خانه دار، مذهبي تر و با سطح آموزشي پايين تر. در تغييرات پيش آمده هم نيروي بيروني موثر بوده اند و هم نيروهاي درون زا؛ كه آموزش دختران جوان و نقش رسانه ها، در مجموعه نيروهاي دروني، اهميت بيشتري دارد. پيامد اين تغييرات براي طبقه اوّل تعادلهاي شناختي و در طبقه دوم الگوهاي متفاوتي از هنجارها و شبكه گسترده تري از روابط اجتماعي بوده است. به طوري كه هم اكنون جامعه زنان خواستار پايگاه اجتماعي بالاتر و مشاركت در تصميم گيريهاي جامعه است. اين فرآيندي است كه تازه آغاز شده و در دهه هاي آينده جامعه با انتظارات ارتقا يافته زنان ايراني رو به رو خواهد شد. |
| كليد واژه: زنان، دوگانگي فرهنگي، خانواده، آموزش |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
