بانک مقالات علوم اجتماعی

هرمنوتيک که در آغاز براي کشف حقيقت متون مقدس به کار گرفته مي شد ،در جريان تحول خود ،مبدل به روش عام کشف معنا شد . هرمنوتيک روشمند شلاير ماخر و ديلتاي درصدد کشف معنايي بود که در ذهن آفريننده اثر وجود دارد .به همين سبب اين نوع هرمنوتيک ،هرمنوتيک مبتني بر بازسازي نام گرفت . شاخص ترين جامعه شناسي که از اين روش سود جست ،ماکس وبر بود که در اثر کلاسيک خود اخلاق پروتستاني و روح سرمايه داري دست به بازسازي دنياي پروتستان ها زد. اما با چرخش زباني که در علوم انساني در آغاز قرن بيستم رخ داد ،توجه به ذهن ،جاي خود را به توجه به زبان داد.
هرمنوتيک زبانمند گادامر با انتقاد از منطق روشمند هرمنوتيک ذهن –مرکز ،کشف حقيقت را به نوعي گفتگوي ميان سنتها در متن تحول تاريخي آنها بدل ساخت. هابرماساس با نقد از گادامر ،هرمنوتيک را روش فهم زيست –جهان و زندگي روزمره به شمار آورد .روشي که با اتکا به ملاک «وضعيت ايده آل گفتار» ارتباط مخدوش را در گفتگو آشکار مي سازد و امکان رسيدن به وفاق را در زندگي روزمره فراهم مي کند.

 نسخه قابل چاپ