پاسخ به:بانک مقالات علوم اجتماعی
سه شنبه 26 اردیبهشت 1391 8:44 AM
1 : نامه علوم اجتماعي مهر 1382; 11(1 (پياپي21)):1-30. |
بررسي سطح، علل و عوامل تعيين كننده مرگ و مير تهران بزرگ در سال 1375 |
كاظمي پور شهلا* |
* گروه جمعيتشناسي، دانشگاه تهران |
كاربرد فراگير داروها و تكنولوژي بهداشت عمومي و بهبود در توليد مواد غذايي از عمده ترين عوامل كاهش مرگ و مير بوده است ولي دستاوردها در جمعيتهاي مختلف بسيار متفاوت است. علاوه بر نابرابري ميان ملتها، عدم تساوي بين طبقات اجتماعي در داخل كشورها نيز قابل توجه است. همراه با دستيابي جوامع به توسعه اقتصادي - اجتماعي، ميزان مرگ و مير كاهش مييابد وعلل مرگ و ميز نيز با تغيير اساسي روبرو مي شود. در گذشته بيماريهاي عفوني، انگلي و تنفسي عامل اصلي مرگ بودند، در صورتي كه با مهار اكثر بيماريهاي واگير، طول عمر انسانها افزايش يافته است و در زمان حاضر علل مرگ و مير بيشتر بيماريهاي قلبي، عروقي، سرطانها و سوانح و تصادفات است. ميزان وعلل مرگ ومير در گورههاي مختلف سني و جنسي با درجه توسعه يافتگي جوامع ارتباط دارد، و كاهش مرگ و مير منجر به افزايش اميد زندگي يا عمر متوسط مي گردد. دراين مقاله نشان داده ميشود كه ميزان مرگ ومير جمعيت تهران به سطح پائيني (6 در هزار) رسيده است. همچنين سهم بيماريهاي قلبي، عروقي، سرطانها و سوانح و تصادفات در بين علل مرگ و مير افزايش يافته و به تدريج از درصد مرگ ومير نوزادان كاسته است. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |