بانک مقالات علوم اجتماعی

در ايران، حوادث و بلاياي طبيعي بيش از ساير ملل دنيا موجب تاخير در روند توسعه بوده است. اما در ادبيات اجتماعي و نظريه پردازي تحولات اجتماعي کشور، توجه بسيار کمي به آنها شده و جايگاه حاشيه اي داشته اند. ادبيات نظري موجود در اين حوزه اساسا متاثر از رويکردهاي علوم پزشکي، مهندسي و مورفولوژي بوده است. يکي از عوامل مهم قابل بررسي در اين زمينه، مطالعه نقش و جايگاه مردم است. در اين مقاله که مبتني بر يافته هاي طرحي پژوهشي در سال 1382 ميان 650 خانوار تهراني است، بر نقش مشارکت مردم در امداد حوادث و عوامل موثر بر آن تاکيد شده است.
بر حسب تحليل نهايي ارتباط ميان عوامل مي توان گفت، ميزان مشارکت امدادي تابع سطح دانش و آگاهي افراد نسبت به حوادث و توصيه هاي ايمني ارايه شده از سوي نهادها و سازمانهاي رسمي مربوط، باور به وجود پيامدهاي مثبت مترتب بر تجربه مشارکت و کمک مستقيم در حوادث گذشته، ميزان همدلي و مسووليت پذيري جمعي، احساس بي قدرتي و ناتواني فرد در برابر نظم عالم و حوادث ناشي از آن بوده است.
اين مقاله ضمن بررسي جايگاه مشارکت مردمي در مطالعات و نظريه هاي مربوط به حوادث، تبييني از وضعيت موضوع مورد مطالعه در ايران ارايه مي دهد.

 نسخه قابل چاپ