بانک مقالات علوم اجتماعی

باروري در ايران در سه دهه گذشته به  طور چشمگيري كاهش يافته است. اگر چه تحقيقات متعددي در زمينه تحولات باروري در ايران انجام شده، امّا تاكنون رابطه تغييرات خانواده و باروري كمتر مدنظر محققين قرار گرفته است. اين پژوهش، با استفاده از چارچوب نهادي تحليل باروري، تاثير ابعاد و تغييرات خانواده بر نگرش ها و رفتارهاي باروري را با ارائه مطالعه اي موردي از استان يزد مورد بررسي قرار مي‌دهد. منبع اصلي داده‌هاي اين مقاله، داده‌هاي طرح «بررسي تحولات باروري در ايران» است و از ساير داده‌هاي موجود در اين زمينه نيز استفاده شده است. نتايج مطالعه نشان مي دهد كه طي چند دهه اخير تغييرات سريعي در رفتارها و نگرشهاي باروري رخ داده است. بافت سنتي خانواده نيز آميزه اي از تداوم و تغيير را تجربه كرده است. سرعت شديد كاهش باروري را نمي توان به تغيير اشكال سنتي خانواده ارتباط داد زيرا كاهش سريع باروري ملازم با تحولات سريع در عناصر سنتي حيات خانواده نبوده و بر خلاف پيش بيني هاي قبلي برخي از صاحب نظران نوعي همگرايي خطي به سمت مدل خانواده هسته اي غربي صورت نگرفته است.