بانک مقالات علوم اجتماعی

مهم ترين پرسش در زمينه روش شناسي علوم اجتماعي يگانگي يا دو گانگي روش اين علوم با روش علوم فيزيکي بوده است. يکي از روايت هاي متمايل به دو گانگي روش شناختي، روش استدلال در علوم اجتماعي را برهان طبيعي مي شمارد. برهان طبيعي جايگاهي ميان روش اقناع عرفي و روش اثبات قانون وار دارد و بيش از فرماليسم و زبان مصنوعي به زبان طبيعي متکي است. گفته مي شود که علوم اجتماعي در چنين فضايي تحمل ابطال گرايي و قانون وارگي را ندارد. اين مدعا، احتمالا، در علم سياست، و مردم شناسي کمتر از جامعه شناسي، و اقتصاد مناقشه برانگيز است، اما در هر حال، هسته سخت مدعاي مورد نظر، عموم علوم انساني و اجتماعي را فرو مي پوشد. نظريه مورد بحث متکي بر ايده دو گانگي بنيادين روش علوم انساني و غير علوم انساني است. مقاله حاضر در مقام شرح و تفسير اين ايده، مباني، مدلولات و نتايج آن و اشاره اي انتقادي به آن است. در قالب يک تحليل فلسفي و يک روش مقايسه اي، از اين ايده دفاع خواهم کرد که دوانگاري سخت کيش، در برابر کثرت گرايي روشي که منکر نوعي وحدت جنس بعيد علم نباشد، قابل دفاع نيست.

 نسخه قابل چاپ