بانک مقالات علوم اجتماعی

مطالعه حاضر با هدف ترکيب کمي نتايج پژوهش هاي انجام شده در مورد رضايت شغلي کارکنان سازمان هاي آموزشي و با استفاده از روش اسنادي بر روي تعداد 44 پايان نامه کارشناسي ارشد در سطح دانشگاه هاي تهران، تربيت مدرس، شهيد بهشتي، علامه طباطبايي، الزهرا و تربيت معلم اجرا شده است.
جامعه آماري مورد مطالعه در پايان نامه هاي مورد بررسي، 38477 نفر با پراکندگي در سطح 18 استان و متوسط حجم نمونه 1241 نفر براي هر تحقيق بوده است.
نتايج پژوهش حاضر که از دو روش ترکيب احتمالات به شيوه «استوفر» و نيز ترکيب شدت تاثير به روش «اشميت و هانتر» سود برده است، نشان مي دهد فرض رابطه بين متغيرهاي مشارکت، مديريت، امکان بروز خلاقيت هاي فردي، تاهل، تحصيلات، رشته تحصيلي، سن و جنس با رضايت شغلي اثبات مي گردد. در ميان متغيرهاي مذکور مشارکت با بالاترين ميزان واريانس تبيين شده به عنوان بهترين پيش بيني کننده رضايت شغلي در سازمان هاي آموزشي مورد تاکيد قرار گرفته است.
براساس نتايج تحقيق، در ميان مدل هاي نظري رضايت شغلي، «مدل وضعيتي» که مبتني بر ارتباط بين  3گروه متغيرهاي ماهيتي (ذاتي)، سازماني و فردي با رضايت شغلي است مورد تاييد قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ