بانک مقالات علوم اجتماعی

كارل پوپر، فيلسوف اتريشي الاصل مقيم انگليس، آنچه را كه با عنوان "منطق موقعيت" يا " تحليل موقعيت" معرفي كرده به منزله يك ابزار روش شناسانه (متدولوژيك) براي علوم اجتماعي و انساني در نظر گرفته است. در مقاله ذيل، ضمن معرفي نقادانه رهيافت پوپر و اشاره به كاستي هاي احتمالي آن، كوشش مي شود تا قرائت سازكاري از مدل "منطق موقعيت يا تحليل موقعيت" به عنوان يك مدل تبيين كننده و مناسب براي فهم متاملانه در حوزه علوم اجتماعي و انساني، ارايه شود. تاكيد اين مدل بر مفاهيمي همچون موقعيت و شرايط، نهادها و برساخته هاي اجتماعي، حيث التفاتي ، كنش و عمل، عقلانيت، معنا، و نقش ظرف و زمينه در فهم امور، رويدادها و متون است. به اعتبار نقشي كه مدل "تحليل موقعيت يا منطق موقعيت" در وحدت بخشي ميان رهيافت هاي تبيين كننده مختلف، از جمله مدل هاي علي، مدل هاي متكي به تعميم هاي قانون - مانند، تبيين هاي متكي به نقش شخصيت، و تفسيرهاي متكي به متن (هرمنيوتيك) بازي مي كند، مدلي فراگير و كارآمد است كه در قياس با برخي از مدل هايي كه در حوزه علوم اجتماعي و انساني مورد استفاده قرار مي گيرد از اين مزيت اضافي نيز برخوردار است كه يافته ها و دعاوي اش عيني و نقدپذير و متعلق به حيطه عمومي هستند.

 نسخه قابل چاپ