بانک مقالات علوم اجتماعی

احساس امنيت به عنوان يک پديده روانشناختي و اجتماعي، تحت تاثير تجربه هاي مستقيم و غيرمستقيم افراد از شرايط متفاوت اجتماعي است که انسان ها براي دستيابي به زندگي سالم و تداوم روابط اجتماعي نيازمند آن هستند در اين مطالعه، وجود بعد ذهني امنيت اجتماعي در ارتباط با وضعيت سرمايه اجتماعي مدنظر است که با فراهم شدن بسترهاي احترام به عرف، سنت ها، هنجارها و ارزش هاي اجتماعي و مشارکت فعال در زندگي اجتماعي زمينه جهت سرعت بخشيدن به سلامت اجتماعي و پايداري بهداشت رواني در حوزه معماري امنيتي فراهم خواهد بود.
هدف کلي اين پژوهش، بررسي رابطه بين احساس امنيت اجتماعي و سرمايه اجتماعي در چهار مولفه اصلي (اعتماد اجتماعي، روابط اجتماعي، مشارکت اجتماعي و انسجام اجتماعي) بوده که با استفاده از روش پيمايشي و ابزار پرسشنامه، جمع آوري داده هاي تحقيق در سطح شهر اردبيل مطابق با روش نمونه گيري مطبق متناسب و نمونه آماري 251 نفر در سال 1388 انجام گرفته است.
نتايج تفسيري بيانگر اين است که هر چه ميزان سرمايه اجتماعي در جامعه بيشتر باشد به همان ميزان احساس امنيت نيز بيشتر خواهد بود. در تحليل نهايي شاخص اعتماد اجتماعي بيشترين همبستگي را با احساس امنيت اجتماعي نشان داده است. از ميان مشخصات فردي، جنسيت، وضعيت اشتغال، هزينه هاي ماهيانه خانوار و منطقه محل سکونت در ميزان احساس امنيت اثرگذار بوده اند.