بانک مقالات علوم اجتماعی

علي رغم تاريخچه بسيار اندک مطالعات مربوط به حوزه امنيت، خود امنيت به عنوان يک مساله اجتماعي قدمتي به اندازه تاريخ بشريت دارد. با توجه به اين موضوع و نيز نقش اساسي پليس به عنوان تامين کننده امنيت افراد، تحقيق حاضر تلاشي است در جهت کشف عوامل جامعه شناختي موثر بر احساس امنيت با تاکيد بر نقش پليس. به لحاظ روش شناسي اين تحقيق پيمايشي است در سطح خرد با نمونه اي به حجم 319 نفر (افراد عادي بالاي 16 سال) از ساکنان 24 محله تهران.
نظريه هاي مورد استفاده در چارچوب نظري شامل نظريه دولت هاي حداکثري و حداقلي باري بوزان، تئوري احساس امنيت، بروس اشناير، آنتوني گيدنز و الريش بک مي باشد. يافته هاي توصيفي حکايت از ميزان پايين امنيت در هر دو بعد جاني (28.94) و مالي (45.39) دارد. مطابق نتايج تحليل رگرسيون چندمتغيره دو عامل احساس آنومي و سرمايه اجتماعي تاثيرگذارترين عوامل بر احساس امنيت مي باشد. در اين بين نگرش به پليس هر چند به صورت مستقيم تاثير چنداني بر ميزان احساس امنيت شهروندان تهراني نداشته است. ليکن اين متغير به صورت غيرمستقيم از طريق همبستگي با احساس آنومي مي تواند نقشي بسيار موثر در ارتقاي امنيت شهروندان ايفا نمايد.