بانک مقالات علوم اجتماعی

اعتماد به عنوان اساس و جوهره روابط اجتماعي و به مثابه ارزشمندترين و مهمترين مولفه سرمايه اجتماعي است كه اهتمام در برآورد ميزان و افزايش آن در بين مردم براي نيروي انتظامي با عنايت به گستردگي و تنوع ماموريت ها مي تواند به مشاركت بيشتر مردم براي تامين نظم و امنيت اجتماعي انجاميده و چراغي فراروي مسوولين ناجا براي ارائه خدمات بهتر باشد. هدف عمده درپژوهش حاضر اين است كه از منظر جامعه شناسي به بررسي ميزان اعتماد شهروندان شهر اهواز به پليس در برخورد با يک مساله اجتماعي (نزاع هاي دسته جمعي) پرداخته شود. بر اين اساس ضمن استفاده از تئوري ها و نظريه هاي مرتبط با موضوع تحقيق تعداد 8 فرضيه تدوين گرديد. اطلاعات پژوهش نيز با روش پيمايشي و با استفاده از تكنيک پرسشنامه از نمونه اي به حجم 384 نفر كه از طريق فرمول نمونه گيري كرجسي و مورگان تعيين شده بدست آمده است. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه افراد 15 سال به بالاي شهرستان اهواز مي باشد كه با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده و اطلاعات گردآوري شده به كمک نرم افزار spss مورد تجزيه و تجزيه وتحليل قرار گرفته است. در تحليل آماري نيز علاوه بر شيوه هاي آمار توصيفي از قبيل ميانگين، درصد، واريانس و ... از شاخص هاي آمار استنباطي مانند آزمون T، تحليل واريانس، رگرسيون و ... استفاده گرديد. نتايج نشان داد از مجموع 8 فرضيه متغيرهاي سن، قومگرايي و خاستگاه خانوادگي رابطه معني داري با اعتماد به پليس نداشتند و ساير فرضيه ها داراي رابطه معني داري بودند.از مجموع متغيرهاي مستقل، متغير ميزان دينداري بيشترين تاثير را بر متغير وابسته داشته و همچنين متغير احساس آنومي داراي رابطه اي منفي بود. در پايان نيز (0.461) يا ضريب تعيين مدل خطي را توجيه نمود. به بيان ديگر در مجموع متغيرهاي مستقلي كه شرايط ورود به معادله رگرسيوني را داشتند توانستند 46 درصد واريانس اعتماد به پليس را تبيين نمايند.

 نسخه قابل چاپ