بانک مقالات علوم اجتماعی

با شروع هزاره سوم، تخمين زده مي شود كه تقريبا نيمي از جمعيت جهان در مناطق شهري سكونت يافته باشند، يعني جايي كه بيشترين منابع را مصرف و بيشترين ضايعات و آلودگي ها را توليد مي كنند. فقر، تخريب محيط زيست، فقدان خدمات شهري، نزول زير بناهاي موجود، فقدان دسترسي به زمين و سر پناه از جمله بحران هاي مربوط به رشد جمعيت در شهرها هستند.
شهر بندرعباس در سال هاي اخير بواسطه موقعيت استراتژيک و وجود بنادر و همچنين صادرات و واردات كالا رشد و توسعه بي سابقه اي را يافته است. جمعيت اين شهر در سرشماري 75 معادل 273578 نفر بوده كه اين تعداد در سال 85 به 379301 نفر افزايش پيدا كرده است. بر اين اساس مشخص است كه جمعيت اين شهر طي دوره 75 تا 85 بالغ بر 105 هزار نفر افزايش يافته است. از طرفي مهاجرت از ساير استان ها به اين شهر سبب گسترش شهر و ايجاد محلات حاشيه اي و فرسوده شدن بافت قديمي اين شهر شده است كه اين محلات توسعه پايدار را در شهر بندرعباس به چالش كشيده اند.
نتايج اين تحقيق بيانگر اين است كه در ميان محلات داراي بافت حاشيه اي مورد بررسي در شهر بندرعباس محلات داماهي و اسلام آباد داراي پايداري نسبتا قوي هستند و شاخص امنيتي در اين محلات به نسبت رضايت ساكنان خوب ارزيابي شود. از طرفي محله شهناز به عنوان محله ناپايدار شناخته شد. اين محله و همچنين محلات با پايداري ضعيف داراي وضعيت نابساماني به لحاظ امنيتي هستند. بر اساس آمارها حدود نيمي از دزدي ها ومزاحمت هاي خياباني در اين محلات صورت مي گيرد كه محله شهناز و دوهزار در صدر اين محلات قرار دارند. برنامه ريزي جهت جلوگيري از مهاجرت ساكنان بومي و همچنين ارائه خدمات و امكانات به ساكنان محلات بافت غير رسمي به همراه اجراي آموزش هاي شهروندي و طرحهاي بهسازي و نوسازي از مهمترين راهكارها در راستاي توسعه پايدار شهري و ايجاد امنيت ساكنين محلات مي باشد.
روش مورد استفاده در اين پژوهش توصيفي و تحليلي - كمي مي باشد و با استفاده از مدلها و تكنيكهاي امتياز استاندارد شده و موريس در ابتدا ميزان پايداري محلات مورد بررسي قرار گرفته و رتبه بندي شدند و در مرحله بعد با استفاده از رتبه بندي انجام شده ميزان امنيت در محلات از نظر ساكنان شناسايي شدند.

 نسخه قابل چاپ