بانک مقالات علوم اجتماعی

آنومي به عنوان يکي از مسايل اجتماعي قلمداد مي شود که طي آن، فرد دچار احساس بي هنجاري شده و اغتشاش، گسستگي و فقدان اجماع در بين فرد و جامعه را باعث مي شود. احساس گمگشتگي، نااميدي، نگرش به آينده، اختلال در فرهنگ مصرفي و انتظام اجتماعي عامل پديداري آنومي در سطوح مختلف اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و سياسي در جامعه بوده و محرک قوي در جهت ناکارآمد کردن نهادهاي اجتماعي و سپس آلوده شدن بافت جامعه و در معرض فروپاشي قرار گرفتن پيکره ساختاربندي جامعه مي شود.
پژوهش حاضر از نوع پيمايشي – همبستگي و به لحاظ زماني از نوع مقطعي بوده و از تکنيک پرس و جوي کتبي يا پرسشنامه براي گردآوري دادها با حجم نمونه آماري 394 نفر با بهره گيري از شيوه نمونه گيري مطبق متناسب در بين جوانان 29-15 ساله طي سال 89-88 در سطح شهر اردبيل استفاده شده است.
نتايج آزمون هاي آماري مبين رابطه معنادار بين نگرش به آينده، عزت نفس، گمگشتگي فرهنگي، احساس نابرابري، پايبندي ديني، گسيختگي خانواده و روابط نامناسب اجتماعي به عنوان متغيرهاي مستقل و آنومي به عنوان متغير وابسته تحقيق مي باشد.
نتايج برآورد مدل رگرسيوني در نرم افزار ليزرل 8.5، نگرش منفي به آينده را داراي بيشترين قدرت تبيين و اثرگذاري روي واريانس هاي آنومي و گسيختگي خانوادگي را داراي پايين ترين تاثير در وضعيت آنومي جوانان نشان مي دهد. از بين سطوح آنومي، موجوديت شديد زمينه هاي آنومي فرهنگي داراي بيشترين ميزان و آنومي اقتصادي داراي کمترين ميزان در بين جوانان ارزيابي شده است.

 نسخه قابل چاپ