بانک مقالات علوم اجتماعی

اعتياد يا به تعبيري بهتر سوء مصرف مواد مخدر پديده اي اجتماعي است که در جهان امروز گريبانگير بسياري از جوامع است و آمارهاي بسيار زياد سوء مصرف مواد مخدر و مواد توهم زاي شيميايي، در جهان امروز تصديقي بر اين ادعاست. بنابراين بي ارتباط نخواهد بود اگر بگوييم که سوء مصرف مواد مخدر بيشتر عرصه هاي زندگي بشر امروز را مورد تهديد جدي قرار داده است. مواردي چون کاهش سن شروع مصرف، بروز بيماري هاي خطرناکي نظير ايدز، ورود مواد صنعتي و آزمايشگاهي (مانند اکس، شيشه و ...) و محبوبيت مصرف سيگار و ترياک نزد جوانان، همه مويد اين مطلب است. در اين بين افزايش ميزان سوء مصرف مواد مخدر در ايران بويژه در سالهاي اخير تبعات و معضلات چندي را براي جامعه امروزي به دنبال داشته است. چرا که اين پديده علاوه بر اين که به لحاظ فيزيکي سلامت افراد را تهديد مي کند، بلکه ارزشهاي فرهنگي جامعه از جمله خانواده، اعتماد، همبستگي، مشارکت اجتماعي و ... را نيز به چالش مي کشد. در اين ميان جوانان به عنوان کسانيکه در معرض خطر جدي اين مواد شناخته مي شوند، بيشتر در شهرهاي اقماري نزديک به کلان شهرها زندگي مي کنند. از آنجا که درست در کنار تهران به عنوان پايتخت ايران و يکي از کلانشهرهاي بزرگ کشور متراکم ترين شهرستان کشور (بنابر اظهار نظر مسوولين)، يعني اسلامشهر (با تراکم جمعيت 2470 نفر در هر کيلومترمربع) قرار گرفته و از آنجا که اين شهر با جمعيتي نزديک به هشتصدهزار نفر، يک شهر مهاجرپذير بوده و بخش قابل توجهي از آن را جوانان تشکيل مي دهند و پديده اعتياد به عنوان يکي از مهمترين خطرات احتمالي موجود براي جوانان در اين شهرستان – با توجه به ويژگيهاي جمعيتي آن – به ميزان بسيار زيادي قابليت اشاعه داشته و گريبانگير جوانان در اين شهر است، لذا، در اين تحقيق بر آن شديم تا در اين خصوص به تحليل و تبيين عوامل جتماعي موثر بر گسترش اعتياد در اين شهرستان پرداخته و از اين طريق جهت پيگيري از ابتلاي جوانان به اين معضل و شناخت نقيصه هاي موجود، گامي در جهت تسهيلات مربوطه براي مسوولين برداريم. سوال اصلي تحقيق عبارت بوده است از اين که چه عواملي مي تواند بر گرايش جوانان به سوء مصرف مواد مخدر در جامعه موثر باشد؟ براي پاسخگويي به سوال فوق در اين بررسي از رويکرد کنترل اجتماعي بهره برده ايم با استفاده از فرمول نمونه گيري کوکران و اطلاعات موجود در مرکز درمان و بازتواني شهر اسلامشهر با تعداد 100 نفر از کليه جوانان 18-29 سال معتاد که داراي پرونده در اين مرکز بودند و 100 نفر از جوانان 18-29 سال که معتاد نبودند را با روش نمونه گيري تصادفي به عنوان نمونه تحقيق انتخاب کرديم. داده هاي مورد نياز نيز به کمک پرسشنامه گردآوري شدند. نتايج تحقيق نشان داد که: بين ميزان دلبستگي، ميزان تعهد، ميزان مشارکت، ميزان اعتقاد جوانان و اعتياد آنها رابطه معناداري وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ