بانک مقالات علوم اجتماعی

مقاله حاضر از رهگذر تحقيقات انجام گرفته به بررسي تحولات دين داري در جامعه ايران از سال 1353 تا 1388 مي پردازد. با توجه به اين که حکومت قبل از انقلاب اسلامي حکومت ديني نبود، بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، حکومت جمهوري اسلامي با انواع سياست هايي که به کار برد، سعي وافري در اسلامي کردن جامعه داشت. سوال اصلي اين مقاله، آن است که آيا هم زمان با فرآيندهاي رسمي اسلامي کردن جامعه يا سياست هاي جامعه پذيري سياسي مذهبي، دين داري فردي ايرانيان نيز افزايش يافت يا اين که وضع به گونه ديگر است. علاوه بر يافته هاي توصيفي که در مورد وضعيت دين داري ايرانيان در طول 3 دهه گذشته عرضه مي شود، تفاوت ميان گروه هاي مختلف سني با استفاده از نظريه تغيير اجتماعي نيز نشان داده شده است. اين تحقيق، بر اساس تحليل ثانوي نتايج پيمايش هايي که در سطح ملي از سال 1353 تا 1388 انجام شده به بررسي تحولات دين داري در جامعه ايران پرداخته است. اهم نتايج به اين شرح است: 1 دين داري مردم ايران از سال 1353 تا 1388 در تعداد بيشتري از شاخص ها کاهش يافته است، اگر چه جز در تعداد کمي از شاخص ها، اين کاهش چشم گير نيست. 2 در سال 1388 دين داري گروه سني 50 ساله به بالا (جوانان اول انقلاب) نسبت به گروه سني جوان بيشتر است.

 نسخه قابل چاپ