پاسخ به:بانک مقالات علوم اجتماعی
دوشنبه 18 اردیبهشت 1391 2:34 PM
7 : مجله دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه تربيت معلم زمستان 1387; 16(63 (ويژه نامه علوم اجتماعي)):215-255. |
توسعه يافتگي و مشاركت سياسي در ايران: بررسي تطبيقي درون كشوري |
معمار رحمت اله* |
* پژوهشكده امام خميني (ره) و انقلاب اسلامي |
نظريه پردازان اصلي نوسازي (مدرنيزاسيون)، پيوندي وثيق ميان توسعه اجتماعي ـ اقتصادي و ميزان مشاركت شهروندان در تعيين سرنوشت سياسي خويش مي بينند. مدعاي متاخرتر در نظريه نوسازي آن است كه مولفه هاي توسعه يافتگي يك جامعه، به ويژه برحسب ميزان صنعتي شدن، شهري شدن و باسوادي، علاوه بر آن كه في نفسه تقويت كننده مشاركت سياسي اند، به نحو غيرمستقيم از طريق برخي هم افزايي ها، و نيز به واسطه تغيير تركيب طبقاتي جامعه به نفع طبقات متوسط، موجب تقويت مشاركت انتخاباتي مي شوند. ما در اين پژوهش، ادعاهاي مذكور را در يك بررسي تطبيقي درون كشوري با واحد تحليل «شهرستان» و در كشور درحال توسعه اي مانند ايران، به محك تجربه زده ايم. متغير وابسته تحقيق، نرخ راي دهي در انتخابات رياست جمهوري؛ مقطع زماني مورد مطالعه شامل يك دوره زماني شانزده ساله (1384-1368)؛ جامعه آماري تحقيق شامل كليه شهرستان هاي كشور بوده است. در مجموع، سه فرضيه از ده فرضيه مستخرج از نظريه نوسازي، تاييد شدند و توان تبييني اين الگوي تحليلي نزديك به يك چهارم كل واريانس محاسبه گرديد. |
كليد واژه: راي دهي، مشاركت سياسي، نوسازي (مدرنيزاسيون)، توسعه، صنعتي شدن، شهري شدن، تركيب طبقاتي |
نسخه قابل چاپ |