بانک مقالات علوم اجتماعی

كيفيت زندگي به دليل گسترش روند صنعتي شدن و پيشرفت فناوري كه توجه به بعد كمي زندگي انسان را مد نظر قرار مي دهد و هم چنين به دنبال غفلت از جنبه هاي كيفي زندگي انسان، طي چند دهه گذشته در كشورهاي غربي مورد توجه انديشمندان و متفكران علوم انساني قرار گرفت. در اين راستا، محققان علوم انساني ضمن تعريف مفهوم كيفيت زندگي، تلاش نمودند ابعاد و شاخص هاي مختلف اين مفهوم را تعيين كنند و مورد سنجش قرار دهند. مقاله حاضر نيز در كنار تعريف اين مفهوم، به دنبال طراحي و معرفي مدلي تجربي براي سنجش ابعاد مختلف آن است تا از اين طريق بتوان به تعريفي مشخص و شيوه اي دقيق در سنجش كيفيت زندگي دست يافت و در راستاي ارتقاي آن كوشيد. مدل پيشنهادي در اين مقاله با استفاده از روش پيمايش در شهر اصفهان روي حجم نمونه اي بالغ بر 540 نفر از شهروندان 15 سال به بالا و ساكن در مناطق يازده گانه شهر به اجرا درآمد كه كيفيت زندگي شهروندان اصفهاني را روي يك طيف 5 درجه اي، 3.78 يعني در حد بالايي ارزيابي نمود. هم چنين بررسي ارتباط بين كيفيت زندگي با سن و جنس پاسخ گويان، رابطه معناداري را نشان نداد، اما بين كيفيت زندگي و وضعيت تاهل آن ها ارتباط معناداري وجود دارد؛ به گونه اي كه كيفيت زندگي افراد متاهل بالاتر از كيفيت زندگي افراد مجرد برآورد مي شود.

 نسخه قابل چاپ