بانک مقالات علوم اجتماعی

مايكل گيبونز دو شيوه دانشگاهي و شيوه جديد توليد دانش را از همديگر تفكيك مي كند. شيوه توليد دانشگاهي را مي توان بر اساس ايده هاي رابرت مرتون توضيح داد. الگوي مرتوني علم را فعاليتي مستقل از ساير نهادهاي اجتماعي مي داند و ساختار هنجاري نهاد علم را حاصل عملكرد فعاليت هاي مستقل دانشمندان مي داند. گيبونز و همكاران او از يك چرخش كلي در شيوه جست و جو و توليد دانش سخن مي گويند. مهم ترين ويژگي شيوه جديد توليد دانش باز شدن علم بر روي تاثيرات ساير نهادهاي اجتماعي است.
اين مقاله پس از توضيح دو الگوي نظري مرتوني و گيبونزي به بررسي ارتباط آن ها با هنجارهاي راهبردي و فرهنگي جامعه وسيع تر مي پردازد. فرضيه اساسي مقاله اين است كه الگوهاي نظري پيش گفت تا حدي بيانگر واقعيت و تا حدي انعكاس سوگيري هاي هنجاري و ايدئولوژيك اجتماع علمي در دو دوره مختلف قبل و پس از پايان جنگ سرد مي باشد و استحاله نظري اخير در جامعه شناسي علم و پيدايش الگوي تبييني ((شيوه جديد توليد دانش)) با استحاله هنجاري جامعه علمي تقارن و توازي دارد.
آخرين بخش مقاله به كاوش پيرامون نسبت ما با علم دانشگاهي و شيوه جديد توليد دانش مي پردازد و اين سوال را مطرح مي كند كه شرايط علم در ايران را با كمك اين دو الگو چگونه مي توان توضيح داد و چه آموزه هايي را مي توان از آن ها براي بهبود اين شرايط استنتاج كرد.

 نسخه قابل چاپ