بانک مقالات علوم اجتماعی

گفت و گو در صورت هاي مختلف خود اعم از محاوره و مکالمات عادي تا بحث ها، جدال ها و مذاکرات فکري در دنياي علم نقش اساسي دارد، به طوري که دنياي دانش را مي توان همچون يک فضاي مکالمه و گفت و گو توصيف کرد. اين مقاله با کاربرد شاخص کيفي چگونگي گفت و گوها و تعاملات بين اصحاب جامعه شناسي در ايران به بررسي ميزان توسعه يافتگي دانش جامعه شناسي ما مي پردازد. تمايز بين دانش الگويي، زمينه مفهومي لازم را براي ارزيابي جامعه شناسي به عنوان يک دانش پيش الگويي فراهم مي کند.  اين مقاله با استناد به ارزيابي کارگزاران رشته، مباحث مفهومي خود را با زمينه هاي تجربي پيوند مي زند و به عنوان راهبردي اساسي براي تکوين الگويي جامعه شناسي در ايران، ضرورت ارتقا سطح گفت و گو در بين کارگزاران، اساتيد و دانشجويان اين رشته از يک سو و بين آنان و مردم و علايق عمومي از سوي ديگر را مطرح مي کند.

 نسخه قابل چاپ