بانک مقالات علوم اجتماعی

نارضايتي شغلي اگر چه در ابتدا موجب کاهش کارآيي و افزايش هزينه ها در محل کار مي شود، اما تداوم آن سست شدن تعهد افراد نسبت به ارزش ها، هنجارها، اهداف نظام و اعتماد اجتماعي را در بر دارد. طي چند سال اخير بعضا شاهد بروز نارضايتي هايي در ميان معلمان به صورت اعتصابات و راهپيمايي بوده ايم. از آن جايي که پيامدهاي نارضايتي شغلي معلمان براي جامعه بسيار گرانبار است، بررسي ميزان و سرچشمه اين نارضايتي ها ضروري به نظر مي رسد. مقاله حاضر برگرفته از پژوهشي است به منظور شناخت ميزان نارضايتي شغلي معلمان و عوامل اجتماعي موثر بر آن. جامعه آماري تحقيق کليه معلمان شهر نيشابور به تعداد 4673 نفر هستند که از اين بين 209 نفر با استفاده از نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شده اند. بر اساس يافته هاي تحقيق، 49 درصد معلمان در جمعيت نمونه از شغل خود ناراضي هستند. همچنين، ميان احساس محروميت، ميزان نيازهاي ارضا نشده، بي عدالتي در اداره، منزلت اجتماعي شغل و تحصيلات معلمان با نارضايتي شغلي آنان رابطه معناداري وجود دارد و اين متغيرها جمعا 63 درصد تغييرات نارضايتي شغلي را تبيين مي کنند.