بانک مقالات علوم اجتماعی

مساله مورد تبيين در اين مقاله تفاوت پذيري ميزان تغييرات دموکراتيزاسيون در ايران است. بر اساس اين مسئله، سوال تحقيق تحت عنوان «ميزان تغييرات دموکراتيزاسيون در ايران چه گونه قابل تبيين است؟» بيان شده است. در پاسخ به اين سوال و در مقام حل مسئله، چارچوب نظري تحقيق با ساختار مفهومي زير بيان گرديده است: اگر مدرنيزاسيون رخ دهد، آن گاه با شرط وجود جامعه مدني توسعه يافته دموکراتيزاسيون رخ مي دهد. در گام بعدي راه حل تئوريک مساله از اين چهارچوب نظري استنتاج گرديده، در ادامه فرضيات از طريق تجربه مورد داوري قرار گرفته اند. روش گردآوري داده هاي تجربي روش تاريخي (رجوع به اسناد دست اول) بوده، براي داوري تجربي در باب فرضيات، از روش تحليل رگرسيون استفاده کرده ايم. يافته هاي تجربي بيانگر اين واقعيت است که ضريب همبستگي دموکرانيزاسيون با مدرنيزاسيون برابر با 0.72و با توسعه جامعه مدني 0.52 است. از سوي ديگر همبستگي دموکرانيزاسيون با ترکيب خطي متغيرهاي مدرنيزاسيون و توسعه جامعه مدني به اندازه 0.71 مي باشد.

 نسخه قابل چاپ