بانک مقالات علوم اجتماعی

خانواده اولين کانون يادگيري روابط اجتماعي است. جوان تحت تاثير فضاي عاطفي خانواده اولين گام ها را به سوي کنش مبتني بر دلبستگي عاطفي تعميم يافته بر مي دارد. هدف از اين پژوهش بررسي وضعيت عاطفي خانواده ها، در سطح شهر تهران، و بررسي وضعيت کنش مبتني بر دلبستگي عاطفي تعميم يافته در جوانان و رابطه بين اين دو مي باشد.
رويکرد نظري تحقيق در بخش وضعيت عاطفي تئوري لي پلي و در بخش کنش مبتني بر دلبستگي عاطفي تعميم يافته تئوري مونچ مي باشد. تعداد 380 آزمودني شامل دختران و پسران مناطق مختلف آموزش و پرورش در سال سوم دبيرستان و به شيوه نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. وضعيت عاطفي به وسيله چهار معرف: احترام، احساس لذت، گرمي روابط و انتقال محبت، سنجش و معرف هاي کنش مبتني بر دلبستگي عاطفي تعميم يافته عبارت بودند از: وفاداري، وابستگي عاطفي و تعهد تعميم يافته.
نتايج تحقيق نشان داد اکثر جوانان از وضعيت عاطفي خانواده خود راضي بودند. در اين ميان فضاي عاطفي براي پسران بيش از دختران بود و از طرفي وضعيت کنش مبتني بر دلبستگي عاطفي تعميم يافته جوانان در حد متوسط بوده و در اين ميان دختران نسبت به پسران از کنش مبتني بر دلبستگي عاطفي تعميم يافته بيشتري برخوردار بودند.

 نسخه قابل چاپ