بانک مقالات علوم اجتماعی

فرايند جهاني شدن در بعد غالب اقتصادي خود گوياي تلاش زيادي براي يکسان سازي هاي فرهنگي است که اين يکسان سازي ها عموما از طريق ايجاد بازارهاي گسترده براي توليد کالاهاي مشابه در شکل انبوه انجام مي گيرند و از خلال آنها تلاش مي شود که با کاهش هزينه هاي توليد سود افزايش يابد. با اين وصف در عمل فشار براي از ميان بردن خرده فرهنگ ها و حاشيه اي کردن فرهنگ هاي غير مرکزي سبب شد که نوعي مقاومت سرسختانه شکل بگيرد و در سراسر جهان در طول بيست سال گذشته شاهد سر برآوردن نوزايي هاي قومي– جماعتي باشيم که گوياي تمايل شديدي با ايجاد تعلق هاي هويتي براي جلوگيري از حذف فرهنگي هستند و خود به بازارهاي بزرگي دامن زده اند که مي توان اصطلاحا به آن ها بازارهاي قومي– جماعتي نام داد؛ بازارهايي که کالاهاي هويتي– جماعتي مختلفي را عرضه مي کنند و يا به هر رو از هويت و احساس تعلق قومي– جماعتي براي فروش و تبليغ کالاهاي خود بهره مي برند. کشور ايران با تنوع قومي– فرهنگي و زباني بسيار غني خود و با پيوند بسيار عميقي که در آن ميان هويت ملي و هويت هاي محلي وجود دارد، پتانسيل هاي زيادي را در اين زمينه عرضه مي کند. در مقاله حاضر تلاش شده است بر پايه يافته هاي يک طرح فراتحليلي، پس از ارايه موضوع در چارچوب شاخص ها و موقعيت جهاني آن، اين پتانسيل ها در چهار قوميت ايراني (آذري ها، بلوچ ها، عرب ها و کردها) و در سه نوع کالاهاي گردشگري، رسانه اي و غذايي بررسي شده و راه کارهايي براي توسعه اين بازارها در سطوح محلي، منطقه اي، ملي و جهاني ارايه شوند.

 نسخه قابل چاپ