بانک مقالات علوم اجتماعی

سينماي مستند به عنوان يکي از ابزارهاي بصري و نمايشي قدرت مند عامل مهمي در ارائه موضوع هاي انسان شناسي و فرهنگي، محسوب مي شود. اما فيلم هايي که در تاريخ سينماي جهان و ايران و به طور اختصاصي با توجه به اين موضوع ها ساخته شده اند، عرصه اي جداگانه، جهت بررسي و تحقيق را مي طلبد. در بررسي فيلم از ديدگاه انسان شناسي، توجه به دو موضوع، ضروري است: جهت گيري فيلم به ديدگاه ها و نظريات و مکاتب انسان شناسي و برخورداري فيلم از فنون هنري و سينمايي.

«فيلم هاي مردم نگاري معروف داراي دو جنبه هستند: مستند و مردم نگارانه، و هنري و سينمايي. تضاد ميان اين دو عامل منجر به کشمکش ها و تضادهاي بسياري شده است. اين اعتقاد وجود دارد که عناصر مستند يا مردم نگارانه يعني فيلم در جنبه اتنوگرافيک آن بايد به عناصر سينمايي اولويت بدهد، اما در بسياري از فيلم هاي مردم نگارانه معروف، عناصر بصري بر عناصر مردم نگاري، برتري دارد. فيلم پرندگان مرده، ساخته رابرت گاردنر، نمونه اي از اين موارد است».

فيلم علف، يکي از معروف ترين آثار سينمايي مستند به حساب مي آيد. اين فيلم حاصل سفر 45 روزه مريان سي کوپر و ارنست شودساک، کارگردانان امريکايي، هم راه با طايفه بابااحمدي ايل بختياري است و يکي از قديمي ترين سندهاي تصويري مربوط به ايران است. اين فيلم محصول سال 1925 بوده و تصويري ستايش آميز از شش ماه حضور طايفه بابااحمدي در طبيعت و براي رسيدن به زردکوه، ارائه مي دهد ...

 نسخه قابل چاپ