بانک مقالات علوم اجتماعی

اين نوشتار حاصل پژوهشي ميداني از بازارچه هاي مرزي سردشت و پيرانشهر در استان آذربايجان غربي است که با استفاده از روش کمي و کيفي صورت گرفته است. در اين مقاله سعي شده است با رويکرد جامعه شناختي- اقتصادي ميزان اثر گذاري بازارچه هاي مرزي به عنوان يک پديده اقتصادي بر متغيرهاي رفاهي و اجتماعي مورد ارزيابي قرار بگيرد. روش انجام اين تحقيق در بخش نظري، کتابخانه اي و اسنادي و در بخش عملي، پيمايشي مي باشد. در اين بررسي دو بازارچه «کيله» و «تمرچين» به عنوان نمونه انتخاب شده اند تا بررسي دقيق روي آن ها انجام بگيرد. در نهايت با بررسي عمقي مسئله نتايج و دستاوردهاي زير حاصل شده است:
فعاليت بازارچه هاي مرزي باعث ايجاد اشتغال مستقيم و غير مستقيم، همچنين تحرک شغلي مرزنشينان گرديده که سهم اشتغال غير مستقيم به مراتب بيشتر از اشتغال مستقيم مي باشد. همچنين فعاليت بازارچه هاي مرزي باعث افزايش درآمد مرزنشينان گرديده است که در اين ميان درصد کمي بيشترين درآمد و سهم اکثريت به مراتب کمتر مي باشد.
استقرار بازارچه و ايجاد اشتغال براي ساکنين مرزنشين نتوانسته از خيل عظيم مهاجران روستايي به شهر بکاهد اما از اقتصاد غير رسمي در اين منطقه تا حد زيادي کاسته است.
بازارچه مشترک مرزي تاثير شگرفي در تامين مايحتاج نيازهاي ساکنين مرزنشين نداشته و کالاهاي مبادله شده عمدتا رويکرد فرا استاني و فرا منطقه اي دارند.
فعاليت و استقرار بازارچه ها در منطقه هر چند توانسته اند دربسياري از متغيرهاي رفاهي بهبود نسبي ايجاد کنند اما در زمينه فراغت نتوانسته اند اثر مثبتي بر جاي بگذارند به طوري که بعد از استقرار بازارچه از ميزان فراغت پاسخگويان کاسته شده است.
عليرغم اينکه بازارچه ها توانسته اند حداقل امنيت نسبي از لحاظ اقتصادي در منطقه ايجاد کنند، متاسفانه ايجاد و رونق بازارچه ها نتوانسته اند به شاخص هاي امنيت اجتماعي در منطقه کمک شاياني بکنند.

 نسخه قابل چاپ