بانک مقالات علوم اجتماعی

کيفيت آموزشي، شاخصه هاي مختلفي دارد که مهمترين آنها عملکرد تحصيلي دانشجويان است. از سازه هاي تأثير گذار بر عملکرد تحصيلي، انگيزه و علاقه مندي دانشجو است. اين موضوع بدليل اهميت، مورد کنکاش قرار گرفت تا ابعاد انگيزه ورود به دانشگاه و علاقه مندي به تحصيل در رشته هاي کشاورزي بيشتر شناخته شود. پژوهش حاضر با روش توصيفي طراحي شد و با استفاده از فن پيمايش و بهره گيري از پرسشنامه به انجام رسيد. روايي ظاهري پرسشنامه با نظر متخصصين رشته و پايايي آن با انجام يک مطالعه راهنما با ضريب 0.68=a ضريب همبستگي بازآزمايي معادل 0.7=r مورد تاييد قرار گرفت. جمعيت مورد تأييد قرار گرفت. جمعيت مورد مطالعه، دانشجويان ورودي سال 1376 دانشکده کشاورزي دانشگاه شيراز (292 نفر) بودند که از اين تعداد 247 پرسشنامه دريافت کردند و پس از واکاوي، 234 پرسشنامه کامل مورد استفاده قرار گرفت. در تجزيه و تحليل اطلاعات از آمارهاي مختلف نظير فراواني، آناليز واريانس، LSD، آزمون تي، Wilcoxon، و مجذور کاي استفاده شد.
نتايج نشان مي دهد که دانشجويان کشاورزي مهمترين انگيزه براي ادامه تحصيل خود را، کسب علم به عنوان يک امر با ارزش، اظهار کرده اند؛ ولي اين مورد را براي ساير دانشجويان، در رتبه يازدهم قرار داده و احساس مي کنند که براي ديگر دانشجويان برخورداري از مزاياي مادي و شغلي بهتر اولين انگيزه براي ورود به دانشگاه است. در اين تحقيق همچنين، ويژگي هدف هاي ورود به دانشگاه مثل اميدواري، صراحت، و واقع گرايي مورد سنجش قرار گرفت و ميزان آن بين دانشجويان در حد ضعيف تشخيص داده شد. در نهايت توان دانشجويان به کسب دانش و مهارت از طريق نظام آموزش خودگردان ارزيابي شد و زمينه هاي ششگانه برنامه هاي آموزشي در حد ضعيف تا متوسط برآورد شد.

 نسخه قابل چاپ