بانک مقالات علوم اجتماعی

هدف از اين پژوهش، بررسي رابطه راهبردهاي خود نظم ده ياد گيري (بر اساس الگوهاي ولترز، 1998) و پيشرفت تحصيلي دانشجويان است. در اين زمينه، به سه پرسش تحقيقاتي پرداخته شد: 1. دانشجويان از چه نوع راهبردهايي براي خود نظم دهي به مشکلات انگيزشي استفاده مي کنند؟ 2. آيا استفاده از اين راهبردها وابسته به موقعيت هاي آموزشي است؟3. رابطه خود نظم دهي هاي شناختي، فرا شناختي، ارادي و پيشرفت تحصيلي چگونه است؟ در اين تحقيق، تعداد 184 داوطلب دانشجو (98 دختر و 86 پسر) ثبت نام شده، در سه گروه درس رشد که توسط يک مدرس ارايه مي گرديد، شرکت نمود. دانشجويان در چهار موقعيت مشکل زاي آموزشي که موجب کاهش انگيزش مي شود، قرار گرفتند. سپس از آنها خواسته شد تا راهبردهايي که آنها در موقعيت ها به کار مي گيرند تا همچنان به تلاش خود ادامه دهند و موفق شوند را نام ببرند.
نتايج نشان داد که دانشجويان متناسب با نوع مشکل از راهبردهايي استفاده مي کنند موجب خود نظم دهي يادگيري آنان در آن موقعيت خاص گردد. نتايج همچنين نشان داد که انگيزش هاي دروني يا ذاتي به شکلي مثبت فرآيندهاي شناختي و پيشرفت تحصيلي را پيش بيني مي نمايد، در حالي که انگيزش هاي عمل کردي روابطي منفي با هر دو عامل ياد شده دارد. از مجموعه راهبرد هاي شناختي و فراشناختي در دو سطح ساده پيچيده، تنها راهبرد تمرين و تکرار بود که توانست پيشرفت تحصيلي را پيش بيني نمايد. پژوهش در انتها با چند پيش نهاد آموزشي خاتمه مي يابد.

 نسخه قابل چاپ