بانک مقالات علوم اجتماعی

در ادبيات فارسي كهن، ادبيات نمايشي به عنوا ن يك نوع مستقل ادبي وجود ندارد؛ ولي جنبه هاي نمايشي در ديگر انواع ادبي، به چشم مي خورد. در مقاله حاضر، نخست تعريف نمايش و سپس وجوه تمايزآن ازادبيات، براساس مفهوم تماس در نظريه ارتباطي رومن ياكوبسن و به شيوه مباحث فلسفه ادبيات، ارائه شده است. آنگاه براساس نمونه هاي منظوم و منثور و بررسي ويژگي هاي نمايشي آنها، استدلال شده است. كه زبان، خاصه در اشكال متكامل خود، به طور طبيعي تا حد زيادي جنبه نمايشي دارد. بر همين اساس، در پايان نتيجه گيري شده كه اگر از اين ديدگاه به آثار ادبي فارسي نگريسته شود، جنبه هاي نمايشي، نه تنها در ادبيات داستاني؛ بلكه حتي در ادبيات غنايي نيز ديده مي شود.

 نسخه قابل چاپ