بانک مقالات علوم اجتماعی

هدف اصلي اين مقاله، استفاده از روش تحليل پوششي داده ها، براي تعيين پرتفوي بهينه، از کارآترين شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد. انتخاب پرتفوي، يکي از مسايل مهم مورد بحث حوزه مالي از ديرباز بوده و با تحقيقاتي که در اين زمينه صورت گرفته، الگوهايي نيز براي تعيين پرتفوي بهينه ارايه شده که به مرور زمان ايرادات هر کدام مشخص و الگويي ديگر، جايگزين الگوي قبلي گرديده است. از جمله مشکلات اساسي الگوهاي ارايه شده، ناديده گرفتن شاخص ها و ابعاد چندگانه، براي ارزيابي نهايي پرتفوي سهام مي باشد، و اين کاستي اعتبار نتايج ارزيابي را، زير سوال مي برد. کاستي ديگر که به اين الگوها وارد است، عدم شناسايي دلايل رد يا پذيرفته شده يک شرکت در پرتفوي بهينه مي باشد. براي رفع اين کاستي ها، از روش DEA که از جمله روش هاي تصميم گيري چند معياره است، استفاده مي شود. با استفاده از اين روش، مي توان شرکت هاي کارآ و ناکارآ را مشخص و شرکت هاي ناکارآ را رتبه بندي و براي آنها از بين شرکت هاي کارآ، مرجع (الگو) جهت رسيدن به مرز کارآيي مشخص کرد، هم چنين مي توان ميزان تاثير هر يک از متغيرها را، در ميزان کارآيي شرکت مشخص کرد. در اين تحقيق، از الگوي CCR، با ماهيت ورودي و با فرم پوششي استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد که از بين 90 شرکت مورد بررسي تعداد 29 شرکت که در واقع 32 درصد کل شرکت ها را شامل مي گردند، کارآ و تعداد 61 شرکت، ناکارآ شناخته شدند.

 نسخه قابل چاپ