بانک مقالات علوم اجتماعی

مقاله حاضر ضمن مروري گذارا بر پيدايش جامعه شناسي مصايب جمعي، به معرفي کار پايه مفهومي اين شاخه کم تر آشناي جامعه شناسي پرداخته و سپس از مديريت بحران سخن به ميان آورده و کوشيده است تا نشان دهد که چگونه جامعه شناس مصايب جمعي در زمينه هاي مختلف مي تواند به ياري مديريت بحران بشتابد. در اين رابطه به ضرورت شناخت اجتماع مصيب زده و توصيف ويژگي هاي آن، تحليل جامعه شناختي متغيرهاي دخيل در زندگي اجتماعي محل حادثه، اهميت رفتارهاي جمعي در برخورد با مصايب جمعي و بالاخره رابطه رفتارهاي دست جمعي و بحران پرداخته است. کوشش مقاله آن است که نشان دهد چگونه پنداشت ها و برداشت هاي ناروا به مباحث مربوط به مصايب جمعي راه يافته است و لازم است تا مباحث علمي از پندارهاي ياد شده تفکيک شود. در فرجام ضمن مروري بر زلزله، سيل، بيماري هاي واگير دار، قحطي و بمباران هاي شهري، ادعا شده است که علي رغم آشنايي ديرپاي ايرانيان با مصايب جمعي، مديريت بحران و شناخت مساله با کاستي هاي اساسي روبه رو است. خواننده با اين پرسش تنها گذاشته شده است که چرا در جامعه اي با فهرست بي پايان مصايب جمعي، به سرعت چنين پديده هاي مخربي فراموش مي شوند و جامعه به انتظار مصيبت بعدي مي نشيند؟ علاوه آن که دليل انطباق سريع جامعه ايراني با مصائب جمعي کدام است؟

 نسخه قابل چاپ