بانک مقالات علوم اجتماعی

پژوهش حاضر به بررسي همبودي (Comorbidity) افسردگي و آشفتگي هاي روان شناختي کلي با افکار خودکشي و اقدام به خودکشي در دختران شهرهاي کرمانشاه، همدان، ايلام و دره شهر اختصاص دارد. به همين منظور تعداد 2650 دانش آموز دختر به عنوان نمونه پژوهش در جامعه آماري دختران دانش آموز (65887 نفر)، نوجوان و جوان شهرهاي مذکور (که داراي بالاترين نرخ خودکشي در بين کليه شهرهاي کشور در سال 1380 بودند)، طي دو مرحله با روش هاي نمونه گيري خوشه اي دو مرحله اي و تصادفي ساده انتخاب شدند (دامنه سني 14تا 21 سال با ميانگين 27/16 و انحراف معيار 30/1). ابتدا آزمودني ها به وسيله شاخص نشانگان افسردگي-خرده مقياس خودکشي:

(Depressive Symptom Index-Suicidality Subscale (DIS-SS))

مجموعه آيتم هاي غربالگري خودکشي مرکز مطالعات شيوع شناسي افسردگي:

(The Center for Epidemiologic Studies-Depression (CED-D) Scale-Suicidality Screening Items)

و همچنين يک مجموعه محقق ساخته 4 آيتمي براي سنجش اقدام به خودکشي مورد سنجش قرار گرفتند و بر اساس نقاط برش تعيين شده گروه هاي انتحاري (داراي افکار خودکشي و سابقه اقدام به خودکشي) و غير انتحاري (بدون افکار خودکشي يا افکار کم و بدون سابقه اقدام به خودکشي) شناسايي شدند. سپس بر مبناي مقياس افسردگي از فهرست نشانگان تجديدنظر شده 90 آيتمي (Symptom Checklist-Revised-90 (SCL-90)) همبودي نشانگان افسردگي و آشفتگي هاي روان شناختي کلي با افکار و اقدام به خودکشي مورد بررسي قرار گرفت.
نتايج نشان داد که افراد انتحاري در مقايسه با افراد غيرانتحاري به طور معناداري نشانگان افسردگي بيش تري داشتند، همچنين براساس آزمون هاي همواري، توازي براي همه مقياس هاي SCL-90-R و آزمون سطوح (ميانگين ها) براي سه شاخص آشفتگي روان شناختي کلي، تفاوت نيم رخ گروه ها معنادار بود. به اين ترتيب با توجه به يافته هاي پژوهش نشانگان افسردگي و آشفتگي هاي روان شناختي کلي با افکار خودکشي و سابقه اقدام به خودکشي در افراد انتحاري همبودي داشتند.

 نسخه قابل چاپ