بانک مقالات علوم اجتماعی

خشونت عليه زنان به عنوان پديده اي تاريخي و جهان شمول توسط سازمان جهاني بهداشت از اولويت هاي بهداشتي جهان محسوب شده است که عوارض قابل توجهي را بر سلامت جسمي و رواني زنان ايجاد مي کند . هدف از انجام اين مطالعه شناخت برخي ويژگي هاي فردي قربانيان همسرآزاري و مردان همسرآزار مي باشد. روش اين مطالعه از نوع توصيفي و Cross-Sectional بوده و ابزار گردآوري داده ها پرسش نامه به همراه مصاحبه است. در بررسي يافته ها سهم قابل توجهي از افراد مراجعه کننده در دامنه سني 20-39سال قرار داشته اند و قريب به 85.8 درصد از قربانيان در 24 سالگي و يا کم تر ازدواج کرده اند. 70 درصد ازقربانيان تحصيلات ديپلم و کم تر و 40.9 درصد نيز تحصيلاتي بالاتر از همسرانشان داشته اند. 28 درصد قربانيان شاغل بودند.
ازطرفي 24درصد از افراد فرزند داشته و در مجموع حداقل 297 کودک شاهد همسرآزاري جسمي پدر عليه مادر خود در خانه بوده اند . درخصوص نحوه انتخاب همسر، 65.8 درصد در انتخاب همسر کاملا آزاد بوده اند . 83.6 درصد قربانيان همسر خود را در خارج از شبکه خويشاوندي برگزيده اند و تنها 5.5 درصد جامعه نمونه با نخستين تجربه خشونت به دستگاه هاي قضايي - انتظامي مراجعه کرده اند. 36 درصد از قربانيان پس از شکايت دوباره به خانه همسر بازگشته اند که 75 درصد آنان فرزند دارند. عمده ترين آسيب هاي جسمي قربانيان کبودي و کوفتگي و شديدترين آن سقط جنين است که در پنج مراجعه کننده وجود داشته است. به نظر مي رسد فقدان اطلاعات درباره حقوق قانوني زنان، شرم از مراجعه به مراکز قضايي-انتظامي، هزينه هاي مادي و غيرمادي پي گيري شکايات از عمده دلايل مدارا با پديده همسرآزاري مي باشد. لزوم وجود قوانين جامع تر و اطلاع رساني صحيح به جامعه، ايجاد پايگاه هاي امن جهت افراد قرباني، تشکيل واحدهاي مشاوره روان پزشکي جهت همسران قرباني، ايجاد نظام ثبت و مراقبت از خشونت هاي حاصل از همسرآزاري از جمله عواملي است که مي تواند در کنترل اين معضل اجتماعي مفيد واقع شود .

 نسخه قابل چاپ