بانک مقالات علوم اجتماعی

موضوع اصلي اين مقاله از يک سو بررسي زمينه هاي اجتماعي پيدايش شکاف فزاينده ميان ايدئولوژي دولتي يا هنجارهاي رسمي و از سوي ديگر کردارها و گرايش هاي عمومي يا هنجارهاي غيررسمي در نظام جمهوري اسلامي ايران است. بر اساس استدلال اصلي اين مقاله، بحران هايي چون بحران مشروعيت، مشارکت، کارايي و غيره ريشه در همين بحران بنيادي دارند که مي توان از آن به عنوان بحراني اجراي پروژه دولت ايدئولوژيک ديني در عرصه اجتماعي و فرهنگي سخن گفت. در بخش نخست مقاله با آوردن برخي از شواهد عيني، برخي از ابعاد بحران در اجراي پروژه دولت ايدئولوژيک را توضيح مي دهيم و در بخش دوم پيامدهاي ديني بحران بنيادين را از لحاظ گسترش انفعال سياسي بررسي مي کنيم. در بخش نخست از برخي پژوهش هاي ميداني و نظرسنجي هاي عمومي بهره برداري شده است. در بخش دوم با استفاده از مفهوم آنومي در جامعه شناسي دورکهايمي پيامدهاي ناشي از ضعف نمادهاي همبستگي، پاره پارگي نظام ارزشي، تعارفي در الگوهاي رفتاري و گسترش انفعال و بي تفاوتي به عنوان جغرافيايي فرهنگ و اخلاق و سياست در ايران معاصر توضيح داده شده اند. در اين بخش نيز از برخي مطالبات پيمايش و نظرسنجي ها براي اثبات موضوع بهره برداري شده است. در بخش نتيجه گيري نيز به تاثير آنومي اجتماعي فزاينده بر صورتبندي نظام سياسي ايران در حال و آينده اشاره شده است.