بانک مقالات علوم اجتماعی

هدف اصلي اين مقاله بررسي جنبه هاي مختلف مهاجرت در ايران، هم به عنوان کشور مقصد و هم به عنوان کشور مبدا، در ارتباط با مساله فقر است. اين بررسي، اقدامي مقدماتي در گردآوري اطلاعات موجود درباب جنبه هاي مختلف پيوند مهاجرت نيروي کار و فقر در کشور است. اگرچه به دست دادن تحليلي عميق در باب اين موضوع اطلاعات بسيار گسترده تري را مي طلبد، مع هذا اميد مي رود از طريق غور در داده هاي موجود، ساختار کلي مهاجرت نيروي کار در ايران شناسايي شود، در مورد تاثير آن بر فقر گمانه زني هايي انجام گيرد، چالش هاي موجود برجسته شوند و مجموعه اي از پيشنهادهاي مقدماتي ارايه گردد. در طي مقاله، استدلال مي شود که مهاجرت اتباع افغان و عراقي به ايران هرچند که موجب بهبود نسبي وضع مهاجران با توجه به شرايط بحراني در کشورهاي مبداشان شده است، اما در عين حال آنان را به قشر نسبتا گسترده فقيري در حاشيه شهرهاي ايران تبديل ساخته است. همچنين در مقاله نشان داده مي شود که مهاجرت برون مرزي ايرانيان کشور را از بهره گيري از تحصيلات عالي، مهارت هاي ويژه و سرمايه هاي گسترده اين گروه محروم ساخته است. اين امر بي شک نتايج نامطلوبي در زمينة گسترش فقر به همراه داشته است. افزون بر اين، آثار انتقال ارز به ايران توسط مهاجران به دليل ويژگي هايشان محدود است.