بانک مقالات علوم اجتماعی

فقر مسكن در ايران در مناطق شهري و روستايي معناي مختلفي دارد. در مناطق شهري، فقر مسكن عمدتا به صورت اسكان غيررسمي جلوه نموده و در حال گسترش است. فقر مسكن در مناطق روستايي عمدتا ناشي از بي ‌دوامي سازه و مصالح ساختماني و نيز تعداد اتاق است. به‌طور عام، ابعاد فقر در روستا فراتر از شهر و به‌طور خاص فقر مسكن در آن نيز بيشتر است.
در اين مقاله نشان خواهيم داد نبود سياست اجتماعي تامين مسكن، يا كاستي‌ هاي نظام‌ هاي برنامه ‌ريزي مسكن و تامين اجتماعي و نبود هماهنگي و هم ‌پوشاني بين آن‌ ها علت اصلي عدم توفيق دولت در امحاء فقر مسكن و از اين رو تامين عدالت اجتماعي است.