بانک مقالات علوم اجتماعی

فقر يكي از عوامل مهم ايجاد سوء تغذيه و در عين حال يكي از عواقب آن است. به سخن ديگر، فقر سبب ايجاد سوء تغذيه و ناتواني جسمي و ذهني مي شود كه به نوبه خود فقر بيشتري را به دنبال خواهد داشت. با اين حال نبايد فراموش كرد كه فقر تنها علت سوء تغذيه نيست و عوامل فرهنگي، اجتماعي و بهداشت و سلامت عمومي جامعه در ايجاد سوء تغذيه نقش دارند.
در حال حاضر، گروه هايي از جمعيت كشور ما دچار سوء تغذيه هستند. مسائل ناشي از كم غذايي عبارتند از: سوء تغذيه پروتيين ـ انرژي، كم خوني، فقر آهن، اختلالات ناشي از كمبود يد، كمبود روي، كلسيم، كمبود ويتامين هاي A ، B2 و D. بخش هايي از جمعيت نيز از مشكلات ناشي از اضافه مصرف يا مصرف رژيم غذايي نامتعادل ـ چاقي، ديابت و بيماري هاي قلب و عروق ـ رنج مي برند.
گزارش هاي موجود حاكي از آن است كه حداقل 6 ميليون نفر از جمعيت كشور دچار پوكي استخوان هستند. شيوع كم خوني در كودكان زير 2 سال كشور (40 درصد) قابل ملاحظه است. 11 درصد كودكان زير 5 سال كشور دچار كم وزني متوسط و شديد و 15 درصد آنان دچار كوتاه قدي تغذيه اي متوسط و شديد هستند. بسياري از كشورهاي ديگر جهان نيز دست به گريبان سوء تغذيه هستند. رهبران ممالك و سران دول جهان به دعوت سازمان خواربار و كشاورزي به منظور تشكيل «اجلاس جهاني سران در زمينه غذا» در نوامبر 1996 در شهر رم گرد آمدند و عنوان كردند كه دسترسي به غذاي سالم و مغذي، دريافت غذاي كافي و ضرورتا رهايي از گرسنگي حق هر فرد است و تاكيد نمودند كه ريشه كني گرسنگي بايد در كليه كشورها در اولويت قرار گيرد. در سياست ها و برنامه هاي بهبود وضع تغذيه اولويت بايد به گروه هاي محروم، آسيب پذير و كم درآمد داده شود و به رفاه تغذيه اي به صورت پيش شرطي براي توسعه اقتصادي ـ اجتماعي نگريسته شود.

 نسخه قابل چاپ