بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح بحث: در زمينه مشارکت اجتماع دو رويکرد اساسي روان شناختي و جامعه شناختي وجود دارد. در اين مقاله، نظرات يکي از صاحب نظران رويکرد روان شناختي به نام راجرز مورد بررسي قرار مي گيرد و سعي مي شود نظريه راجرز از لحاظ واقعيت هاي مسلط  بر جامعه ايران در طول دهه هاي گذشته (از لحاظ جغرافيايي، تاريخي، اجتماعي، فکري، فرهنگي و روان شناختي) مورد آزمون تجربي قرار گيرد و اينکه آيا اين رويکرد نظري تبيين کننده واقعيت موجود در زمينه مشارکت اجتماعي در ايران مي باشد يا خير؟
روش تحقيق: روش بررسي تلفيقي از روش کتابخانه اي و ميداني است که در بررسي ميداني جامعه آماري را شهروندان 15 سال به بالا ساکن شهر تهران تشکيل مي دهند.
يافته ها: بين ويژگي هاي شخصيتي افراد (ويژگي هاي خرده فرهنگ دهقان) و مشارکت اجتماعي تا حدي رابطه معني داري وجود دارد. چنان که داده ها نشان مي دهد بين خرده فرهنگ دهقاني و تمايل ذهني به مشارکت اجتماعي رابطه معني داري وجود دارد؛ به طوري که جهت رابطه منفي مي باشد.
نتيجه: هر چه افراد داراي خرده فرهنگ دهقاني کمتري باشند تمايل ذهني بيشتري به مشارکت اجتماعي دارند.

 نسخه قابل چاپ