بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: براي سنجش و رتبه بندي سلامت، شاخصهاي زيادي وجود دارد كه هر كدام از آنها داراي اهميت خاصي است ولي تلفيق آنها و تعيين رتبه استانها از طريق شاخص هاي فوق كار دشواري است زيرا كه سنجش شاخص ها بر حسب واحد يكساني صورت نمي پذيرد، تعداد شاخص ها بسيار زياد است، انتخاب شاخص هاي خاص بر نتيجه تحقيق تاثير بسزايي مي گذارد، و شاخص هاي منتخب از اهميت متفاوتي برخوردارند.
روش: اين تحقيق ضمن بحث در خصوص روش هاي مختلف رتبه بندي، تلاش دارد با استفاده از روش تلفيقي تحليل عاملي و آناليز تاكسونومي، ضمن حذف همبستگي خطي بين متغيرها، با استفاده از 35 شاخص دسترسي و كارايي خدمات بهداشتي و درماني، بهداشت باروري، جمعيتي، ميرايي و امنيت غذا و تغذيه، استانهاي كشور را بر حسب سلامت رتبه بندي نمايد.
يافته ها و نتايج: نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي دهد كه استانهاي اصفهان، تهران، مركزي و ... از وضعيت سلامت مناسبي برخوردارند اما استانهاي اردبيل، گلستان، قم و ... داراي وضعيت سلامت مناسبي نيستند. در ضمن وضعيت سلامت استانهاي خوزستان، سيستان و بلوچستان و كهكيلويه و بويراحمد وخيم است.

 نسخه قابل چاپ