بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: بر خلاف كشورهاي توسعه يافته، سرمايه انساني و به ويژه سرمايه اجتماعي در كشورهاي جهان سوم هنوز مورد توجه قرار نگرفته است. اين امر در بسياري از كشورهاي در حال توسعه از جمله ايران مبهم باقي مانده است. هدف اصلي اين مقاله تخمين سطح و توزيع سرمايه اجتماعي در استان هاي كشور و تعيين عناصر و متغيرهاي اصلي تشكيل دهنده سرمايه اجتماعي در ايران است.
روش: در اين پژوهش، بعد از بررسي پايه هاي نظري و تجربي، با استفاده از روش داگوم به تخمين سطح سرمايه اجتماعي در ايران پرداخته مي شود. با توجه به اين كه شاخص سرمايه اجتماعي به عنوان يك متغير كيفي مطرح مي باشد، لذا براي برآورد آن از روش مدل سازي متغيرهاي پنهان استفاده شده است.
نتايج: نتايج حاصل از اين تحقيق حاكي از آن است كه عناصر عمده تشكيل سرمايه اجتماعي در ايران عبارتند از: سرمايه انساني (آموزش) و مذهب. همچنين از نظر رتبه بندي استان ها، استان يزد بيشترين سرمايه اجتماعي را بين ساير استان ها به خود اختصاص داده است.

 نسخه قابل چاپ