بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: اعضاي تعاوني توليد نسبت به ديگر كشاورزان برنامه هاي توسعه روستايي و كشاورزي را به نحو بهتري به كار گرفته اند. بر اساس تعريف پاتنام (1380) از سرمايه اجتماعي، منشا اين همكاري ها به وجود شكل هاي مختلفي از سرمايه اجتماعي در جامعه مورد مطالعه مرتبط است. براي اثبات اين فرضيه، مولفه هاي سرمايه اجتماعي كشاورزان عضو و غيرعضو تعاوني هاي توليد مقايسه شده است.
روش: اين تحقيق از نوع توصيفي- همبستگي مي باشد كه به روش پيمايشي انجام گرفته است. جامعه آماري اين تحقيق 5746 بهره بردار كشاورز بودند. با استفاده از فرمول كريسي و مورگان (1970) حجم نمونه 362 نفر تعيين شد و براي دستيابي دقيق به افراد مورد مطالعه، از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي تناسبي استفاده شد.
يافته ها: چهار عامل مبادله اطلاعات با خارج از نظام اجتماعي، اعتماد به نهادها، و شبكه روابط رسمي و ميزان آگاهي، به ترتيب به عنوان مهم ترين فاكتورهاي متمايز كننده دو گروه (عضو و غيرعضو تعاوني توليد) شناسايي شدند؛ به طوري كه اعضاي تعاوني توليد نسبت به غير اعضا از نظر دارا بودن اين مولفه ها در سطح بالاتري قرار داشتند.
نتايج: چهار مولفه سرمايه اجتماعي، مبادله اطلاعات با خارج از نظام اجتماعي، اعتماد به نهادها، و شبكه روابط رسمي و ميزان آگاهي، باعث تشديد و تسهيل همكاري ها در بين اعضاي تعاوني توليد براي اجراي برنامه هاي توسعه اي شده اند.

 نسخه قابل چاپ