بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: همزمان با رشد کالبدي شهر تهران، مشکلات تامين مسکن مناسب به ويژه براي زنان مطلقه خانه دار روزبه روز دشوارتر مي شود. مساله اين است که چه نوع رابطه اي ميان توزيع جغرافيايي مسكن فقيرانه و پراکنش درصد زنان مطلقه خانه دار در مناطق 22گانه تهران وجود دارد؟
روش: در اين پژوهش، فقر در مناطق 22 گانه تهران بر اساس دو شاخص  درصد زنان مطلقه خانه دار و درصد خانوارهاي چهار نفره به بالاي ساكن در يك اتاق مورد بررسي قرار گرفته و با نرم افزار GIS نقشه هاي آن ترسيم گرديده است.
يافته ها: يافته ها نشان مي دهند دو شاخص «درصد خانوارهاي چهار نفره و بالاتر ساکن در يک اتاق» به عنوان معيار فقر مسکن، و «درصد زنان مطلقه خانه دار» در مناطق مرکزي و جنوب شهر تهران بيش از ساير مناطق تراکم دارند.
نتايج: با توجه به يافته هاي تحقيق، يكي از راهكارهاي كاهش فقر و محروميت لزوم دخالت دولت در تامين مسکن و توجه ويژه در زمينه احداث مساكن مناسب براي گروه هاي کم درآمد با تاکيد بر زنان مطلقه خانه دار است.

 نسخه قابل چاپ