بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: اين مقاله به دنبال بررسي اثر سياست كاهش يارانه بر تامين امنيت غذايي خانوارهاي ايراني مي باشد.
روش تحقيق: در مقاله حاضر با استفاده از تکنيک مدل هاي غير ساختاري، خودرگرسيون برداري (VAR) و رهيافت هم انباشتگي، اثر کاهش يارانه هاي غذايي بر کالري دريافتي خانوارهاي ايراني برآورد مي گردد.
يافته ها: شوک کاهش يک واحد يارانه غذايي بدون جبران درآمد خانوار، در کوتاه مدت اثر منفي شديدي بر کالري دريافتي خانوار خواهد گذاشت و حداکثر 5 سال طول خواهد کشيد تا خانوارها انتظارات خود را تعديل کنند؛ در حالي که اگر يک واحد کاهش يارانه با يک واحد افزايش درآمد جبران گردد، آن گاه اثر افزايش درآمد نه تنها اثر منفي کاهش يارانه را خنثي مي کند، بلکه هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت بر کالري دريافتي خانوارها اثر مثبت خواهد داشت.
نتايج: بر اساس يافته هاي اين تحقيق به نظر مي رسد که تنها توسل به سياست کاهش يارانه غذايي، بدون توجه به رشد درآمد خانوارهاي ايراني، آثار منفي شديدي بر ميزان كالري دريافتي خانوارها خواهد داشت.

 نسخه قابل چاپ