بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: در اين مقاله، نقش فعاليت سيستم هاي مغزي/ رفتاري در تعديل ارتباط بين حمايت اجتماعي و افسردگي مورد بررسي قرار گرفته است.
روش: در پژوهش حاضر سعي شده است كه همبستگي بين متغيرهاي مورد مطالعه بررسي شود. بدين منظور 195 نفر از دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب بر اساس نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده عبارت بودند از: پرسش نامه شخصيتي گري- ويلسون، پرسش نامه حمايت اجتماعي وكس، و پرسش نامه افسردگي بك.
يافته ها: يافته هاي پژوهش بيان گر آن بود كه: بين حمايت اجتماعي و گرايش به افسردگي رابطه منفي معنادار وجود دارد؛ ارتباط بين فعاليت سيستم فعال ساز رفتاري و ميزان گرايش به افسردگي معنادار نيست؛ بين ميزان فعاليت سيستم بازداري رفتاري و گرايش به افسردگي رابطه مثبت معنادار وجود دارد و رابطه ميان حمايت اجتماعي و افسردگي در شرايطي كه سيستم بازداري رفتاري غلبه دارد بيشتر است.
نتايج: نتايج حاصل بر نقش واسطه اي سيستم بازداري رفتاري در ارتباط بين حمايت اجتماعي پايين و گرايش بيشتر به افسردگي تاكيد مي ورزد و از لحاظ كاربردي زمينه را براي فهم تفاوت هاي فردي در زمينه حساسيت ساخت هاي مختلف عصبي و آسيب پذيري متفاوت افراد فراهم آورده است.

 نسخه قابل چاپ