بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: خودکشي يک مشکل رواني و اجتماعي و اولين گام در برنامه ريزي براي پيشگيري از خودکشي، توجه به کانون خانواده مي باشد. اين پژوهش به منظور شناخت برخي عوامل خانوادگي مرتبط با اقدام به خودکشي انجام گرفته است.
روش: اين تحقيق يک مطالعه مورد - شاهدي مي باشد. جامعه آماري آن در گروه مورد، کليه افراد اقدام کننده به خودکشي ساکن شهر اراک مي باشد که در فاصله زماني مهر 1382 تا پايان اسفند ماه 1382 براي دريافت خدمات اورژانس به بيمارستان وليعصر )عج( شهر اراک مراجعه کرده و تعداد آن ها در گروه مورد 130 نفر 51) مرد و 79 زن( بوده است. ابزار جمع آوري اطلاعات، فهرست وارسي حاوي سوالات بسته بوده است.
يافته ها: آزمون هاي آماري رابطه معناداري بين «طلاق والدين، خشونت در خانواده، درجه ارتباط کلامي در خانواده، اختلاف والدين، مورد اذيت و آزار قرار گرفتن به لحاظ جسماني، کلامي يا جنسي در دوران کودکي، سابقه اقدام به خودکشي در خانواده يا آشنايان، سابقه مصرف مواد در خانواده، مراجعه به روان پزشک در خانواده» و اقدام به خودکشي را نشان دادند.
نتايج: خانواده يک کانون فرهنگي اجتماعي مهم به شمار مي آيد و با افزايش ارتباط و انسجام در خانواده مي توان به کاهش آمار خودکشي کمک کرد.

 نسخه قابل چاپ