بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: در نظام هاي جديد رفاه اجتماعي، موضوع سرمايه اجتماعي اهميت يافته است. ديگر نمي توان رفاه اجتماعي را صرفاَ توسط مولفه هاي مستقيم اقتصادي و مادي تضمين كرد و علاوه بر آن بايد منابع جامعه مدني از جمله سرمايه هاي اجتماعي گروههاي مختلف مردم را فعال و بسيج كرد. مقاله حاضر، بر آن است تا رابطه سرمايه اجتماعي با رفاه اجتماعي را در شهر تهران مورد بررسي قرار دهد.
روش تحقيق: روش اين تحقيق پيمايشي است و از ابزار پرسشنامه براي گردآوري داده ها استفاده شده است. حجم نمونه مورد بررسي 299 نفر شهروندان تهراني است كه به صورت نمونه گيري خوشه اي انتخاب شده اند.
يافته ها: شاخص هايي از سرمايه اجتماعي كه در جامعه مورد مطالعه، از وضعيت بهتري برخوردارند شاخص هايي هستند كه به اصطلاح به آنها سرمايه اجتماعي سنتي مي گويند و به وجوه سنتي جامعه مربوط مي شوند (مشاركت غيررسمي مذهبي و خيريه اي) و شاخص هايي كه با زندگي مدرن منطبق اند (سرمايه اجتماعي مدرن) از وضعيت مطلوبي برخوردار نيستند (اعتماد نهادي، اعتماد تعميم يافته، انسجام اجتماعي و مشاركت رسمي).
نتايج: سرمايه اجتماعي، رابطه مثبتي با رفاه اجتماعي دارد. همچنين كليه شاخص هاي مطرح در اين تحقيق براي سرمايه اجتماعي (اعتماد، هنجارهاي اجتماعي و شبكه هاي اجتماعي) نيز با رفاه اجتماعي رابطه مثبتي دارند و نتايج بدست آمده منطبق با آرا پاتنام است.

 نسخه قابل چاپ