بانک مقالات علوم اجتماعی

طرح مساله: سالمندي دوران حساسي از زندگي بشر است. توجه به نيازها و مسايل آن از اهميت خاصي برخوردار مي باشد. يكي از حوزه هاي نيازمند توجه بيشتر در زندگي سالمندان، كيفيت زندگي آنان و عوامل موثر بر آن مي باشد. كيفيت زندگي در سالمندان به معناي تاكيد بيشتر بر سياست اجتماعي و اصلاح اهداف اجتماعي است. اين مطالعه بر آن است تا ضمن تعيين وضعيت كيفيت زندگي سالمندان به بررسي نقش حمايت هاي اجتماعي در اين زمينه بپردازد.
روش: اين تحقيق از نوع علي ـ مقايسه اي مي باشد كه اطلاعات آن با استفاده از پرسشنامه هاي كيفيت زندگي مخصوص سالمندان (ليپاد) و پرسشنامه حمايت اجتماعي نوربك (NSSQ) در يك نمونه 100 نفري از سالمندان منطقه 2 تهران جمع آوري شده است و براي تحليل داده ها از آزمونهاي رگرسيون و ضريب همبستگي استفاده شده است.
يافته ها: نمرات كيفيت زندگي مردان سالمند در دامنه72 - 28 با ميانگين (SD=13.83) و نمرات كيفيت زندگي زنان سالمند در دامنه 70-27 با ميانگين (SD=12.50) قرار دارند. همچنين با استفاده از آزمون همبستگي مشخص شد كه بين انواع حمايت اجتماعي (عاطفي، ساختاري، كاركردي، مادي) و كيفيت زندگي رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد (p<0.05). با انجام تحليل رگرسيون چندگانه و وارد شدن انواع حمايت هاي اجتماعي به مدل، مشخص شد كه حمايتهاي عاطفي و ساختاري پيش بيني كننده هاي معنادار كيفيت زندگي سالمندان مي باشند.
نتايج: حمايت عاطفي، بيشترين تاثير را بر كيفيت زندگي سالمندان داشت و انواع حمايت اجتماعي بيشترين همبستگي را با بعد اجتماعي كيفيت زندگي داشتند. بنابراين توجه به عوامل اجتماعي تعيين كننده سلامت در سالمندان، از جمله حمايت هاي اجتماعي از اهميت شاياني برخوردار است.

 نسخه قابل چاپ